…… Akcja AB (Ausserordentliche Befriedungsaktion) i zbrodnia katyńska były najbardziej jaskrawymi przykładami akcji represyjnych przeprowadzonych równolegle przez Niemców i Sowietów w Polsce w pierwszych miesiącach okupacji. W czasie “operacji katyńskiej” zamordowano około 22 tysiące osób. Szacuje się, że w trakcie akcji AB Niemcy rozstrzelali około 6, 5 tys. osób. Razem z zamordowanymi w 1939 r. w analogicznych operacjach na ziemiach włączonych do Rzeszy daje to liczbę około 50 tys. osób. Znakomitą większość ofiar obu zbrodni można zaliczyć do elity intelektualnej państwa polskiego. Obie operacje represyjne były wstępem do germanizacji i sowietyzacji Polski. W pierwszym rzędzie uderzono w najlepiej wykształconych, najzamożniejszych, aktywnych społecznie i politycznie oraz najbardziej patriotycznych Polaków, którzy mogli stanowić zagrożenie dla planów okupantów. Nie ulega dziś watpliwości, że działania te wypełniają znamiona zbrodni ludobójstwa.

Wystawa podzielona została na kilka bloków tematycznych. W pierwszym rzędzie naświetlono sowiecko-niemieckie przymierze polityczne i wojskowe z lat 1939-1941. Ukazano wspólną agresję na Polskę, jej rozbiór oraz okupację, podczas której współpracujące ze sobą mocarstwa wprowadziły w życie ludobójczą politykę wobec obywateli podbitego kraju. Kolejne bloki poświęcono zbrodni katyńskiej, a następnie akcji AB. Zrekonstruowano przygotowania do zbrodni i ich przebieg, pokazano sprawców. Przybliżono też wybrane sylwetki ofiar, w tym rodziny: Czarnków, Wnuków, Dowbor-Muśnickich i Chrzanowskich, które stały się jednocześnie ofiarami obu oprawców. Podsumowaniem wystawy jesty próba bilansu ludobójczych operacji, ukazanie ich geograficznego zasięgu oraz faktu nieukarania większości odpowiedzialnych za nie funkcjonariuszy III Rzeszy i ZSRR, zwłaszcza sprawców zbrodni katyńskiej….

(opis wystawy z Katalogu wystaw IPN)